YAHUDİ SERMAYE SİSTEMİNİN BAŞARISI
Fahrettin ALİŞAR
Geçen hafta Amerikan New York Times Gazetesi bir haber yayımladı. Gazeteye göre; Birleşmiş Milletler’in, “İsrail’in Gazze saldırısı” ile ilgili olarak toplandığı gün, İsrail Başbakanı ABD Başkanı Bush’u telefonla arar. Bush Amerikan Kongresinde konuşma yaptığından, telefona yardımcısı cevap verir. İsrail Başbakanı Ehud Olmert, sert bir çıkış yaparak; “bana hemen Başkanı çağırın!” emrini verir.
ABD Başkanı Bush, hemen Kongre’deki konuşmasını yarıda keser ve İsrail Başbakanı’nın telefonuna cevap vermeye gider.
Telefon konuşmasının ayrıntıları fazla önemli değil. Çünkü ABD Başkanı ile İsrail Başbakanı’nın aynı telden konuşacakları aşikâr. Burada önemli olan; küçücük bir ülkenin Başbakanının, koskoca Dünya jandarması konumundaki ABD’nin Başkanı’na konuşmasını kestirebilmesi daha da ilerisini söylemek gerekirse, fırça çekebilmesidir. Aynı gazetenin haberine göre, bunun sonucunda da Birleşmiş Milletler’den İsrail’i kınayan karar çıkarılamamıştır.
Sadece Amerika Birleşik Devletleri mi? Almanya, İngiltere, Fransa, İtalya ve diğer Avrupa Birliği üyesi diğer ülkelerin hemen hemen hepsi; terörist İsrail’in Gazze’de yaptığı soykırımı sadece seyretmiş, birkaç tanesi tepkisini cılız bir sesle yapabilmiştir.
İslâmiyet’in doğduğu kutsal toprakları yöneten Suudi Arabistan’ın ağzını bıçak açmıyor. Mısır, Ürdün ve diğer Arap Ülkeleri’nin tutumu da yürekleri dağlıyor. Hele hele İsrail Başbakanı’nın basına söylediği şu sözler, yenilir yutulur lokma türünden değil! Ne dedi Siyonist Başbakan:
“-Baş başa ve telefonla görüştüğüm Arap Liderler bana, şu Hamas’ın işini bitirseniz çok iyi olur, diyorlar!”
Bunu söyleyen bir Müslüman Devlet Başkanı ya da Başbakanı! Ne acı bir tablo!
Türkiye’de yapılan tepkiler de bunlardan farklı olmamıştır. Sadece bağırıp çağırmalardan öte bir şey yapılmamış, yapılamamıştır. Halk sokaklara dökülmüş, sivil tepkisini göstermeye çalışmış, meydanlarda “İsrail ile anlaşmaları bitirelim!” türünden sloganlar atılmış ancak yöneticilerimiz bunu söyleyen halka ve politikacılara;“biz bakkal dükkânı değil, ülke yönetiyoruz!” diye cevap vermiştir. Yani iş diplomatik tepkiye gelince, yöneticilerimiz bir anda sus pus oluvermişlerdir.
Kısacası hâlâ İsrail ile bütün anlaşmalarımız devam ediyor. Hâlâ terörist İsrail pilotları, uçuş eğitimini Konya semalarında alıyor ve Filistin’de soykırım yapıyor, hâlâ İsrail Büyükelçisi Türkiye’de duruyor, büyük elçimiz de Telaviv’de görev yapıyor. Hâla “Dinler arası Diyalog”, “Medeniyetler İttifakı”, “BOP Eş Başkanlığı” devam ediyor. Hâlâ aldığımız “Yahudi Cesaret Ödülü”nu iade edemedik.
İsrail sözde “ateşkes” ilân ettiğini duyuruyor, canı isteği zaman asıyor, kesiyor, bombalayarak yakıp kül ediyor. Çocuk/çocuk, kadın/yaşlı herkesi inanılmaz bir vahşete tabi tutuyor. Okul, cami, hastane, konut demeden her yeri bombardımana tabi tutuyor.
Peki ama İsrail bütün bunları nasıl yapabiliyor? Kendisi “Müslüman soykırımı” yaparken, dünyanın izlemesini sağlayabiliyor?
Bu güç kesinlikle; Siyonizmin dünyada oluşturduğu “Küresel Yahudi Sermaye Sistemi”dir. Tarihi Fenikelilere kadar sürdüren Yahudi Sermaye Sistemi; emeği ticarete, ticareti paraya dönüştürerek tek bir merkezde toplamıştır. Toplanan bu merkezden de dünyada kurulan ticaret ağında dolaşmaktadır.
Yahudi sermayesi; 70’lerden sonra petrol krizi ile birlikte başlayan dönemde, bütün sermayeyi dolar üzerine yönlendirerek dünya ekonomik sistemini New York ve Londra gibi belli noktalarda merkezileştirmiştir. Sinemadan gıdaya, silaha birçok sektöre el atan Yahudi sermaye grupları sadece ekonomik faaliyet göstermemiş, pek çok politik senaryoya el atmıştır. Avrupa’nın ve Amerika’nın endüstrileşmesinde önemli payı olan Yahudi sermayesi sayesinde kurulan Yahudi lobileri, birer siyasi güç unsuru oluşturmuştur.
Günümüzde dünya politikalarını “Yahudi sermayesi” yönlendirmektedir. Dünyayı Yahudi sermayesi yönlendirdiği sürece, bütün insanlık tehdit altındadır.
