GÜNEYDOĞU’DA MAO MODELİ - Fahrettin ALİŞAR

GÜNEYDOĞU’DA MAO MODELİ

Fahrettin ALİŞAR

Caddeler, sokaklar savaş alanı gibi. Esnafın ekmek kapısı, bindiği otomobili taşlanıyor. Buna tepki olarak, dükkân sahibi esnaf silaha sarılıyor. Türk-Kürt çatışması, çakılacak bir kibrit çöpüne bağlı.

Biz bu senaryoları daha gördük. Sağ-sol çatışmasını, Suni-Alevi kapışmasını yaşadık. Perde gerisinde düşmanın yazdığı senaryoyu, yaşayarak öğrendik.

Yine aynı senaryo devreye sokuldu. Senaryoyu yazanlar aynı, oyuncular değişmiş.

Kardeşi kardeşe düşüren kıvılcımı çakan karanlık eli kaçımız biliyor? Kahramanmaraş olaylarının perde arkasını konu alan, Sayın Ökkeş Şendiler’in “Kanlı Oyun” kitabını kaçımız okudu? Okusaydık ibret alırdık!

Şeytan taşlamaktan, elimiz ibadete değmiyor. İnsanımız cephelere ayılmış durumda. Dinlemeyi unutmuşuz, anlama melekemizi kaybetmişiz, nezaketi öldürmüşüz.

Hani Müminler kardeş idi? Hani biz en az bin yıldır ortak kaderi paylaşıyorduk? Ne oldu bize?

Bizim tarihimiz bir, kıblemiz bir, Peygamberimiz bir, Ali’miz bir, toprağımız bir, düşmanlarımız aynı değil mi?

Ben senin dizinin önünde bayılsam, ambulans için acil servise telefon açmayacak mısın? Evim yansa kapını bana açmayacak mısın? Bana bir dilim ekmek uzatmayacak mısın?

Bütün bunları elin Amerikalısı, İngiliz’i, Fransız’ı mı yapacak? Yoksa sen mi yapacaksın?

Bu işte bir yanlışlık var, hiç hissedemiyor musun?

Bu gittiğin yol, çıkmaz sokak görmüyor musun?

Niçin sizinkiler, bizimkiler diyerek ayrılıklarımızı konuşuyoruz? Hiç birlik yanımız yok mu?

Sizinkiler-bizimkiler ayrımı o kadar kesin ki; bizim lider ve bizim parti peygamber (!) gibi “ismet” sıfatlı, sizinkiler şeytan fıtratlı mı? Bu nasıl bir anlayış?

Bu anlayış; aklın, kalbin ve vicdanın başka bir akla, başka bir kalbe ve başka bir vicdana ipotek koyması değil mi?

Bizi camilere doldurup yakanları, ayrılıklarımızı öne çıkararak, yut değirmenine su taşıdığını niye fark etmiyorsun?

Cezayir’den Yemen’e kadar o topraklar nasıl elimizden çıkıp gitti? Balkanlar nasıl elimizden kaydı?

Bizi bize kırdırıyorlar. Hangi gurup, hangi parti, hangi cemaatten olursak olalım, dört dörtlük haklı olmamız mümkün değil! Her kim ben yüzde yüz haklıyım diyorsa, bilsin ki; Aşere-i Mübeşşere bile bu görüşte değildi?

Komşumuzda cenaze varken ve komşumuz ağlarken, başımıza yorganı çekip uyuyamayız, uyumamalıyız! Çünkü biz komşudan öteyiz!

Bizim en az komşudan da öte birlikteliğimizi, nasıl olur da bir Maocu örgüt kolayca bozabilir?

Ey benim kıblesi bir, Peygamberi bir, Ali’si bir, toprağı bir, düşmanı bir Güneydoğu halkım! Seni Maocu bir PKK örgütü temsil edemez! Biliyorum, sen sinsice oynanan oyunlarla, Maocu PKK’nın kucağına itildin. Seni temsil eden devletin 30 yıldır seni bu Maocu militanların kucağından alamadı. Ama sen bu oyunun farkına var.

Oyun büyük! Oynanan oyun “Mao modeli.” Tıpkı 10 bin kişi kalan Mao militanlarının, İkinci Dünya Savaşı başladığı için, Çin ordusunun içine kabul edilmesi gibi! Mao’nun 10 bin militanının, ordu içine dağılıp, bütün orduyu komünistleştirdiği gibi. Çünkü ortada bir örgüt var ve bu örgütün hedefi var. Oyunun farkına var, bu kirli oyunu boz!