20 LİRALIK RÜŞVET ETİK Mİ? - Fahrettin ALİŞAR

20 LİRALIK RÜŞVET ETİK Mİ?

Fahrettin ALİŞAR

Başbakanlık Etik Kurulu bir karar aldı. Bu karara göre; işlemleri kolaylaştıran memura 20 lira para verilmesi, “iyi niyetli hediye, bahşiş” olarak değerlendiriliyor.

Kararı alan kurul üyelerinin “rüşvet”e bakışı çok vahim! Rüşvetin azı-çoğu olur mu? Bir memura işlemleri kolaylaştırma karşılığında verilecek 20 lira bir rüşvet değil de nedir?

Rüşvet toplumu içten içe kemiren, kanser kadar tehlikeli bir hastalıktır. Rüşvetin varlığı, sadece ekonomik sıkıntılarla izah edilemez. Ekonomik sıkıntılar tetikler ama “rüşvet” ancak insan unsurunun bozukluğu ile izah edilebilir.

Gündemimizde her gün yer alan siyasi olaylar, rüşvet gibi gayri ahlaki zafiyetleri sürekli gölgelemektedir. Ülkemizde yıllardır; rüşvet-bürokrat-siyaset-ihale-mafya döngüsü vardır. Bunun mevcudiyetini kabul etmemek, başımızı kuma gömmeye benzer.

Yetkililer buna kıracak yerde, tam aksine hoş görecek söylemler üretmektedir.

Yöneticilerimizin söyledikleri şu cümleler, ülkemiz açısından içler acısı tabloyu göstermektedir:

“-Benim memurum işini bilir!”

“-Rüşvetin belgesi mi olur?”

“-Anayasayı bir kez delsek ne olur?”

“-Ben adamın zenginini severim!”

Şimdi bunlara bir de etik kurul tarafından “20 liralık hediye etiktir” anlamına gelen bir anlayış ilave edilmiştir.

Konunun siyasi yönünden daha çok etik yönü önemlidir. Adı “etik” olan bir kurulun hiç de “etik olmayan” bir kararıyla karşı karşıyayız.

Şunu kabul edelim! Küçük bahşişin meşru ve etik olduğu kabul edilir ise, bu durum bunu alan kişiyi, süreç içerisinde büyük rüşvet olmak için uygun hale getirir. Etik Kurul, eğer küçük rakamları “rüşvet” değil de “bahşiş” kabul ederse, hiç farkında olmadan insanları büyüğünü kabul etmeye de alıştırmış olur. 20 lira da olsa, işin tadını bir kez alanların, daha sonra hangi büyüklükteki bahşişi götüreceğini kimse tahmin edemez.

Yetkililer bana kızmasın! Bugün ülkemizde tepeden tırnağa yolsuzluğa batmış bir sosyolojik yapı mevcuttur. Bu yapıda; bahşiş, hediye, armağan gibi kavrakların “etik” ya da “etik olmadığı” tartışması açmanın hiçbir mantığı yoktur.

Bizim inancımızda ve tarihsel sürecimizde; haksız kazanç, intikâr, rüşvet, iltimas, sebepsiz zenginleşme gibi olgular, her zaman yanlış görülmüştür.

Bu olgular; hukuken suçtur. Dinen günahtır. Ahlaken kötüdür.

Bir toplumu çürüten iki olgu vardır. Bunlardan birincisi adalettir. Diğeri de yolsuzluktur. Bu iki olgu da ülkemizin üzerine çöken kâbus gibidir. Devletin kurumları etik ile estetik ile uğraşmaz. Bunları yok etmeye çalışır.